Bu defa 4 kişilik bir arkadaş kümesiyle atladık otomobile. Yunanistan’dan başlayıp Arnavutluk’ta son bulan bu seyahatin güzeli ve kötüsüyle tüm ayrıntılarını sizlerle paylaşmak isterim. En hoşu Mostar Köprüsü’ne karşı kamp kurmaktı. En kötüsünü da sona sakladım…
Meteora
YUNANİSTAN
O sütunları kim koydu?
Arabamızı direkt Halkidiki kıyılarına sürdük. Sabah gün ışıldamaya başladığında turkuvaz sulara kavuştuk. Tüm uykusuzluğumla kendimi suya atınca o denli düzgün geldi ki… Akşamüstüne gerçek Selanik için hazırdım. Evvel Ceddimizin meskenine gittik. Saat 17.00’yi geçtiği için içeriye giremedik lakin dışarıdan da olsa görmek bize manevi hisler hissettirdi. Beyaz Kule, Selanik Surları derken akşam biraz kentte vakit geçirdik. Akabinde sonraki durağımız olan Edessa Şelaleleri’ne yanlışsız yola koyulduk. Gece gayeye vardığımızda yakınlarda kamp yaptık. Şelalenin üst taraflarını betonla kaplamışlar ancak aşağıdan baktığınızda mükemmel görünüyor.
Sıradaki durak çok merak ettiğim, olağan Balkan çeşitlerinin içinde göremeyeceğiniz, aslında başlı başına farklı bir rota olan Meteora’ydı. 60 milyon yıl kadar evvel oluşmuş bu devasa sütunların nasıl meydana geldiği, bu manastırların o kayaların doruğuna nasıl inşa edildiği merak konusu. Pindus Dağları’nın yanında, kimileri 400 metreden yüksek 100’den fazla kaya sütunu ve onların üzerine kurulmuş 24 manastır… Bu manastırlardan günümüzde yalnızca 6 tanesi ayakta kalmış. Kalambaka kasabasında ilerlerken etraftaki bu kayalıkların görünümü masal üzereydi. İçeri şort, tişörtle giremiyorsunuz. Size örtünmeniz için giysi veriyorlar. İç kısımda fotoğraf çekmek de yasak. 1988’den beri Dünya Kültür Mirası Listesi’nde olan Meteora’daki manastırlarda keşişler yüzyıllardır inzivaya çekiliyor. Bu kuleler 25 milyon yılda rüzgâr ve suyun tesiriyle bu hali almış. Meteora’nın söz anlamıysa ‘boşlukta asılı kalan’ demek.
KARADAĞ
Ortaçağa ışınlandık
Sonunda benim de daha evvel görmediğim bir yere gidiyoruz. İstikametimiz Karadağ (Montenegro). Evvel Sveti Stefan Adası’nı kuşbakışı gören doruğa çıktık ve klasik pozlarımızı çektik. Plajına inip adaya karşı hoş bir kahvaltı yaptık. Yüzmeyi de ihmal etmedik. Sonraki durağımız Budva’ydı. Evvel ünlü Budva Balerin Heykeli’ni gördük. Plajlar da o taraftaydı ve günü denizde yüzerek ve dinlenerek geçirdik. Budva’dan sonra kendimizi Kotor’a attık. Akşam saati, ışıklar yeni yanıyordu. Yüksek duvarlı kent harika görünüyordu. Güya ortaçağa ışınlanmış üzereydik.
Kotor’da yapılacak en hoş aktivite Kotor Kalesi’ne (San Giovanni Kalesi) tırmanmak. Giriş fiyatı 8 euro civarında fakat sabah 8.00’den evvel giderseniz kapılar açık oluyor, para ödemiyorsunuz. Epey dik, çık çık bitmeyen merdivenleri var lakin görünüme bakarken nasıl çıktığınızı anlamıyorsunuz. Kotor’dan otomobille yalnızca 20 dakika uzaktaki ortaçağ kasabası Perast’a uğradık. Our Lady of the Rocks adasına geçmek için bir tekneyle anlaştık. Bize gidiş-dönüş geçerli bir bilet verdi. Gittik gezdik fakat bir baktık bilet kayıp. Uçmuş gitmiş. Saklamam gerektiğini de bilmiyordum. O bileti göstermeden sizi kimse teknesine almıyor. Yahu oraya yüzerek gelmediğimize nazaran bileti kaybetmişiz işte! Bir süre bir aşağı bir üst dolandık. Tekrar fiyat ödemek de istemiyoruz ancak şanslıydık. Çat diye birlikte gittiğimiz adam geldi ve bizi geri götürdü. Kendimizi en yakın kıyıya atıp biraz dinlendik.
Mostar Köprüsü (sağda, Bosna Hersek)
Mavi Göz (solda, Arnavutluk)
BOSNA HERSEK
Köprüye karşı uyudum
Karadağ’ın altını üstüne getirip akşama yanlışsız Bosna-Hersek’e hakikat iki kişi yolumuza devam ettik. Öbür iki arkadaşımız Karadağ’da kaldı. Yeniden akşam ışıkları yanarken girdik Mostar’a. O saatlerde bir kente girmeye bayılıyorum. İnsanlarda tatlı bir telaş…
Mostar Köprüsü’nü bulduk evvel. Boşnak-Hırvat Savaşı sırasında televizyondan nasıl bombalandığını ve yıkıldığını izlemiştim. Türkiye’nin de ortalarında olduğu kimi ülkelerin takviyesiyle tekrar yapıldı. En büyük hayallerimden biri Mostar Köprüsü’ne karşı kamp kurmaktı. Bir vakitler bu aktivite çok popülerdi. Gece hiç üşenmedik, eşyamızı taşıdık oraya. Köprüye karşı uyudum. Sabah süratlice toparlanmak gerekiyordu doğal, sonuçta kentin göbeğindeyiz. Hayal ettiğimiz her şeyi yapmanın huzuruyla kenti bir de gündüz gezdik.
Öğlen üzere köprünün üstünden atlamalar başladı. Evliya Çelebi’nin de kitabında bahsettiği bu gelenek 1566 yılında köprü yapıldığından beri sürüyor. Hatta günümüzde müsabakalar da düzenleniyor. Kentin delikanlılarının nişanlılarına yüreklerini göstermek için başlattıkları bu çılgınlık günümüzde turistik bir aktiviteye dönüşmüş. Bu sırada bir sportmen slip mayosuyla köprünün kenarına çıkıyor. Turistler geliyor, ona para teklif ediyorlar. İstediği fiyatı verirlerse atlıyor. Her atletin aşikâr bir müddeti var. O müddette bir teklif olmazsa ve atlayamazsa sıradaki geliyor. Neretva Nehri’nde yüzerken Mostar Köprüsü’ne karşı tüm gün bu aktiviteyi izledik . 29 metre yüksekten buz üzere suya atlamak yürek ister. Bravo doğrusu.
Akşamüstü de Blagay Tekkesi’ne gittik. Koca bir dağın altında, büyük bir mağaradan mecnun üzere su akıyor, yanında da bir tekke. Neretva Nehri’nin kollarından biri olan Buna Nehri’nin kaynağıymış. Kimin aklına gelmiş, nasıl yapılmış, insanın aklı almıyor.
ARNAVUTLUK
Köpeğin nefesi yüzümde!
Geri kalan günlerde Arnavutluk’u gezdim. Evvel Elbasan ve Berat ilçelerine, oradan Avlonya’daki Ksamil Köyü’ne gittim. O ünlü Ksamil plajlarıyla ilgili şöyle hoş bir anı anlatmak isterdim fakat başıma acayip bir olay geldi: İki köpeğin saldırısına uğradım. Plaja üç-beş adım atmamla köpeklerin üzerime koşması tıpkı ana denk geliyor. Geri kaçarken yere düştüm. Çığlıklarım, köpeğin nefesini yüzümde hissetmem, kendimden umudu kesmem kaç saniye sürdü bilmiyorum. Şimdiye kadarki seyahatlerimde başıma gelen en makus şey buydu. Sabah erkenden oradan ayrıldım.
Arnavutluk Saranda’da Mavi Göz ismindeki su kaynağına uğradım. Süper bir yerdi. Oradan da Yunanistan’ın Korfu Adası’na feribotla geçtim. Adada birkaç gün kaldıktan, çokça yüzdükten sonra anakaraya dönüp konuta gerçek yollandım. Olağan Balkan cinsinden çok bu biraz ‘kafa nereye, biz oraya’ üzere bir seyahat oldu. Daha evvel Bulgaristan’a tekraren gittiğim için yolumu oradan geçirmedim. Siz rotanıza Hırvatistan, Belgrad ve Sofya’yı da ekleyerek yurda dönebilirsiniz.
Ohrid Gölü
MAKEDONYA
Pamuk bulutlar ve göl görünümü
Yolculuk öncesi hasta yattığım için her vakit yaptığım araştırma kısmı o denli eksikti kaldı ki anlatamam. Yunanistan’dan sonra Makedonya’dan ilerlememiz gerekirken hudut kapısında Albania (Arnavutluk) yazısını gördüğümde şoke oldum. 4 yetişkin şaşkın bunu nasıl başardık! Bir gece yarısı evvel Arnavutluk’a, sonra da Makedonya’ya geçip Ohrid yakınlarında, göle karşı kamp yaptık. Sabah çadırımı açtığımda pamuk pamuk bulutlar ve uçsuz bucaksız bir Ohrid Gölü görünümü beni bekliyordu. Süratlice kendimi göle attım. Makedonya başlı başına tatil yapılabilecek hoşlukta bir destinasyon. Arkadaşlarımın vakti kısıtlı olduğundan Makedonya’daki başka yerleri dönüşe bıraktık.
Tüm tipi tamamlayıp Makedonya’ya geri döndüğümüzde arkadaşımı Üsküp’ten kalkacak uçağına yetiştirmek için 4 ülke geçtim ve bütün gece otomobil kullandım. Onu uğurladım ve dinlenmek için daha evvel de gördüğüm Matka Kanyonu’na gittim. Hakikaten enfesti. Bir tekneye binip yakınlardaki Vrelo Mağarası’nı da gördüm. Treska ve Vardar ırmaklarının birleşim noktası üzerine kurulan baraj, bu hoş gölün oluşmasına sebep olmuş. Vrelo Mağarası ise dünyadaki en derin sualtı mağaralarından biri.